O Nas – Historia

W kwietniu 1971 r. nastąpiło uroczyste otwarcie nowo wybudowanego domu Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych, przeznaczonego dla 203 pensjonariuszy. Obok w budynkach przy ul. Siedleckiej i Łęczyckiej ulokowały się Ochotnicze Hufce Pracy dla dziewcząt i chłopców. Dziś mieści się tu Łódzki Oddział ZUS, a po sąsiedzku placówki, które funkcjonują nadal – Bursa dla Młodzieży Szkolnej i Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy.

Pomimo, iż placówka posiada adres przy ul. Podgórnej, prowadziła do niej nieistniejąca obecnie uliczka Piotra Michałowskiego, znanego malarza i społecznika. Mieściła się tam niewielka willa – mieszkanie służbowe pierwszej Dyrektor Domu. Obecnie znajduje tu miejsce oddziału terapii zajęciowej i kawiarenki.

Pani Krystyna Woskowska, która pełniła tą funkcję do września 1976 r., a następnie po ponad rocznym zarządzie Pana Andrzeja Martyniego, funkcję dyrektora przez ponad 25 lat pełniła Pani Janina Wrona. Od 2004 r. Dyrektorem domu jest Pani Urszula Wasik, związana z placówką od 30-tu lat.

W międzyczasie placówka w marcu 1986 r. zmieniła swój profil i stała się domem dla osób przewlekle psychicznie chorych. Spowodowało to szereg różnych zmian. Dotychczasowi pensjonariusze zamieszkali w Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńczym, zabierając ze sobą część personelu medycznego. Na ich miejsce przybyli nowi pracownicy tworząc wspólnie dom dla obecnych mieszkańców.

Od lat istnieje w naszym Domu zasada, że opiekunem jest każdy pracownik bez względu na stanowisko czy pełnioną funkcję. Na każdym spoczywa więc obowiązek posiadania podstawowej wiedzy o chorobach psychicznych, organizacji czasu wolnego podopiecznych, a także o samych mieszkańcach.

Placówka została również zaakceptowana przez całe środowisko lokalne, z którym bardzo prężnie współpracuje, a każdy kto zgłosi się do nas o pomoc, otrzymuje ją w miarę naszych możliwości.

5 Dom Pomocy Społecznej jest nadal miejscem świadczącym usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne osobom wymagającym całodobowej opieki z powodu wieku, choroby i niepełnosprawności. Dziś to dom posiadający wiele pozytywnych aspektów i nie posiadający wad.